زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عذاب قوم لوط





براساس یک سنت الهی، هرگاه در جامعه‌ای فساد و گناه رواج یابد و خدا بخواهد به آن جامعه بلا نازل کند، این بلا فقط بر اهل فساد و ستمگران نازل نخواهد شد؛ بلکه دامن کسانی را نیز خواهد گرفت که به وظیفه تبلیغی و اصلاحی خود عمل نکرده‌اند و ستمگران را با سکوت خود تشویق نموده‌اند.


۱ - عذاب‌های عمومی



آن‌گونه که از تعالیم اسلامی برمی‌آید، عذاب‌های عمومی ویژه افراد گناه‌کار نیست. منتها افراد بی‌گناه دچار عذاب قیامت نخواهند شد. قرآن کریم در این باره هشدار داده و می‌فرماید: «وَاتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خَاصَّة»؛ «و از فتنه‌ای پروا کنید که (چون درگیرد) تنها به کسانی از شما که ستم کردند، نمی‌رسد (بلکه دامن‌گیر همه می‌شود)».

۲ - وظیفه مؤمنان در برابر گناهان



هرگاه در جامعه‌ای فساد و گناه شایع شود، وظیفه مؤمنان است که در مقابل فساد بایستند و از آن جلوگیری کنند. مؤمنان باید بدانند که خوب بودن و گناه نکردن آن‌ها کافی نیست؛ بلکه باید علاوه بر اصلاح نفس نفس خویش، در فکر دیگران هم باشند و در اصلاح جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند بکوشند و این همان وظیفه امر به معروف و نهی از منکر است که دو واجب دینی است.

۳ - عذاب عمومی براساس سنت الهی



طبق یک سنت الهی، هرگاه در جامعه‌ای فساد و گناه رواج یابد و خدا بخواهد به آن جامعه بلا نازل کند، این بلا فقط بر اهل فساد و ستمگران نازل نخواهد شد؛ بلکه دامن کسانی را نیز خواهد گرفت که به وظیفه تبلیغی و اصلاحی خود عمل نکرده‌اند و ستمگران را با سکوت خود تشویق نموده‌اند. این آیه از همین سنت الهی خبر می‌دهد و خطاب به مؤمنین می‌فرماید: از عذابی بترسید که فقط سراغ ستمگران از شما نخواهد آمد؛ یعنی این عذاب عمومی خواهد بود و مؤمنان را هم دربر خواهد گرفت.
[۲] جعفری، یعقوب، کوثر، ج۴، ص۳۵۱، قم، هجرت، چاپ اول، بی‌تا.


۴ - حدیثی از پیامبر



چنان‌که در حدیثی از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) نقل شده است: خداوند هرگز عموم را به دلیل عمل گروهی خاص مجازات نمی‌کند، مگر آن زمان که منکرات در میان آن‌ها آشکار گردد و توانایی بر انکار آن داشته باشند، در عین حال سکوت کنند، در این هنگام خداوند آن گروه خاص و همه توده اجتماع را مجازات خواهد کرد.
[۳] شیبانی، ابوعبدالله احمد بن محمد، مسند احمد، ج۶، ص۲۱۸، ح۱۷۷۳۶، تحقیق، الارنؤوط، شعیب، مرشد، عادل و دیگران، اشراف، ترکی، عبدالله بن عبدالمحسن، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.


۵ - هم‌جنس‌گرایی زنان قوم لوط



گذشته از این، در مورد زنان قوم لوط نیز باید گفت که آنان نیز به هم‌جنس‌گرایی روی آورده بودند:

۵.۱ - روایتی از امام باقر


امام باقر (علیه‌السلام) در روایتی می‌فرماید: چون ابلیس دید که کارش در میان مردان پا بر جا شده، خویش را به شکل زنی درآورد و به سراغ زنان رفت و به آنان گفت: مردان شما با یک‌دیگر هم‌جنس‌بازی می‌کنند؟ آنان گفتند: آری، ما خود دیده‌ایم. ابلیس به زنان گفت شما هم این کار را بکنید و به آنان هم‌جنس‌بازی را آموخت و زنان نیز به هم‌دیگر اکتفا کرده و آنان نیز به هم‌جنس‌بازی روی آوردند.

۶ - پانویس


 
۱. انفال/سوره۸، آیه۲۵.    
۲. جعفری، یعقوب، کوثر، ج۴، ص۳۵۱، قم، هجرت، چاپ اول، بی‌تا.
۳. شیبانی، ابوعبدالله احمد بن محمد، مسند احمد، ج۶، ص۲۱۸، ح۱۷۷۳۶، تحقیق، الارنؤوط، شعیب، مرشد، عادل و دیگران، اشراف، ترکی، عبدالله بن عبدالمحسن، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.
۴. برقی، ابوجعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۱۱۰- ۱۱۱، قم، دارالکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق.    


۷ - منبع


پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «عذاب قوم لوط»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۱۸.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.